18 December 2009

மணப்பெண் 1


எட்டு மணி வரை உறங்கியதற்காக
அன்னையிடம் ஒரு குட்டையும்
ஆவி பறக்கும் காலைத் தேனீரையும்
வாங்கிக் கொண்டு
தந்தையுடன் நாளேடுகள் அலசிக் கொண்டதும்
குளியலறைக்கு செல்வதற்குள் தம்பியுடன்
ஓர் உள் நாட்டு யுத்தத்துக்கும்
உண்ணா விரத போராட்டத்துக்கும்
ஒத்திகை போட்டு கொண்டதும்
வயல் வெளியில் குடை எறிந்து
மழை போர்வையை போர்த்தி கொண்டதும்
கிணற்றடியில் உட்கார்ந்து கொண்டு
நட்சத்திரங்களை கணக்கெடுத்து கொண்டதும்
உலகக் கிண்ண போட்டிகளுக்காக
தொலைக்காட்சி பெட்டி முன் அமர்ந்து
உச்சி வானம் அதிர அலறிக் கொண்டதும்
தோழிகளுடன் உட்கார்ந்து படிப்பதாக
நடித்து கொண்டதும்
தோட்டத்து பூக்களுக்கெல்லாம் அழகி போட்டி
வைத்து மல்லிகையை அழகு ராணியாக்கி கொண்டதும்
நினைவு திரையில் இசையின்றி
ஒளி பரப்பாகிக் கொண்டிருந்தது
நிறுத்த மனமின்றி வெறித்து கொண்டிருந்தேன்
மண மேடையில் அமர்ந்த படி
நாடக மேடை மறைப்பாக தலையை
நாணப் போர்வைக்குள் கவிழ்த்து கொண்டு…
நேற்று வரை சுதந்திர வானில்
சுற்றி திரிந்த தந்தையின் சின்ன மகள்
நாளை முதல் ஒருவனின் மனைவி
ஒரு குடும்பத்தின் மருமகள்
இருபதையொட்டிய வயதினரின் அண்ணி
இவர்கள் தான் இனி என் குடும்பம்
இவர்கள் வெறுப்பை தேடிக் கொள்ளக்கூடாது
புதிதாக முளைத்த விதி முறைகள் மருட்டின
திசை தெரியாத இருளாக இருந்தது
சுற்றிலும்
இவன் தான் விடியலோ என்று
விழியை லேசாக உயர்த்தி ஏறிட்டேன்
கணவனாக போகின்றவனை
கல்லாக உட்கார்ந்திருந்தான்
என் கண்களுக்குள் கரித்தது.

யாரோ??


இலக்கணத்துக்கும் இலக்கியத்துக்கும்
இடையில் சிக்கி கொண்ட எழுத்து பிழை
ஆகாயத்துக்கும் அலைகடலுக்கும்
இடையில் சிக்கி கொண்ட தொடுவானம்
மலை முகட்டுக்கும் மழை முகிலுக்கும்
இடையில் சிக்கி கொண்ட காட்டு தாவரம்
சாளர சுவரில் அமர்ந்து கொண்டு
இப்படியெல்லாம் என்னை எண்ணிக் கொள்வேன்
தன்னிரக்கம் தலை விரித்தாடும் பொழுதுகளில்.

ஆழ்ந்த உறக்கங்களில் கனவுகள் இல்லை
பூக்கள் செறிந்த சாலையில் வண்ணத்து பூச்சிகள் இல்லை
ஆல மர நிழலில் விழுதுகள் இல்லை
நதியில் மிதக்கும் படகுகளில் துடுப்புகள் இல்லை
இவையெல்லாம் ஏன் இல்லை என எண்ண தோன்றவும் இல்லை

காதல் காமம் கண்ணீர் கனவு
எல்லாம் கடந்த மோனமாகி
எங்கேயோ தொலைந்த என்னை மட்டும்
இன்னும் தேடிக்கொண்டிருக்கின்றேன்
சூரிய கதிரில் அலைகடலில்
வயல் வெளியில் மலைத் தொடரில்
ஆழ்ந்த நிசப்தத்தில்…
ஆனால்
தெளிவிழந்த தேடல்கள் கொணர்ந்த
அசாத்தியமான தனிமையையும்
ஆரவாரிக்கும் அடி மனதையும் அடக்க
அதிகாலை பனித்துளி
தொட முடியாத வானவில்
தொலைதூர நட்சத்திரம்
ஒற்றையாகவே உலாவரும் வெண்ணிலா
புது மழை சொரியும் வானம்
மழலை மொழிகள்
அந்தி செவ்வானம்
இத்தனைக்கும் தோழியாக என்னை
அறி முகப்படுத்தி கொள்கிறேன்
தற்காலிகமாக
தோல்வியை ஒப்பு கொள்ள முடியாததால்..